Er waren en zijn nogal wat volkeren die er huiverig voor zijn geportretteerd te worden in de overtuiging dat je ziel wel eens gestolen zou kunnen worden. Dat is nou net de reden voor b.v. de Shuar om je kop, nadat ze je overwonnen en gedood hebben te laten krimpen, je mond dicht te naaien, je ogen op te vullen met rode zaden en je huid te prepareren met houtskool- je ziel kan dan het hoofd niet verlaten. Hang het als een trofee aan je riem en je bent weer een persoon sterker! Efrat Zehavi verleid je in haar Passportraits Performance Migrate Studio om gezellig met haar te kletsen terwijl ze je uitbeeldt in kleurige kinderklei. Dat doet ze echt heel overtuigend! Zowel dat praten als het zeer realistisch afbeelden van je kop gaat haar waanzinnig goed af. Dat bijna fotorealistische kopje wordt gefotografeerd en later krijg je van haar een afdruk toegestuurd. Maar niemand weet wat er vervolgens met dat orginele portretje in kinderklei gebeurt… Ze maakt ook mensfiguren van kippengaas, was, papier-maché, oude lapjes, gips en verf. Deze figuren worden apart, of in grotere theatrale installaties gebruikt, soms in samenhang met geluid of film. Hierin herkennen we dan soms controversiële politici als Hirshi Ali, Wilders of Verdonk maar ook wel de kunstenares zelf of haar geliefde. Altijd is er strijd, is er een vervreemdende situatie en worden we deelgenoot van intense gevoelens. Op een tentoonstelling vorig jaar van Efrat Zehavi hing een mannetje dat bezig was met een workout. Zijn wat iele gestalte trachtte hij met bodybuilding trekveren wat beter in vorm te krijgen. Kennelijk was Zehavi niet helemaal tevreden met het werk, want op de tentoonstelling ‘Harbour Lights’ bij Lutz, waar ze het nu exposeert heeft het nogal wat veranderingen ondergaan. Hij is blind geworden, maar heeft nu gecollageerde ogen op allerlei onwaarschijnlijke plaatsen en heeft een tamelijk wrede onderbeen amputatie ondergaan. Dat zeg ik: ik ben wel een beetje bezorgd over wat er in het atelier allemaal met die geboetseerde portretjes kan gebeuren…
